Kolejny ciekawy etap naszej wyprawy czekał nas do miasta Solvesborg, do którego wjechaliśmy przez ten ciekawy most.
Szkoda tylko, że pogoda nie dopisała.
Solvesborg.
Jest zimno i deszczowo, więc szybko ulatniamy się z miasta na szlak, aby gdzieś w miarę blisko poszukać miejsca na nocleg. Natrafiamy na Naturreservat, ale taki w którym można spać pod namiotem maksymalnie przez dwie noce. Idealnie, więc zjeżdżamy ze szlaku.
Po drodze jeszcze zaliczamy punkt widokowy.
Po południu w tzw. oknie pogodowym bez deszczu robimy jedzenie na dwa dni, bo patrząc na prognozę pogody jutro ma cały dzień lać, a nam, a w szczególności Korbie przyda się dłuższy odpoczynek. I jak się okazało była to słuszna decyzja.
Dalej jest zimno, ale już za to słonecznie i pięknie, więc wracamy na nasz kolejowy szlak.
Chyba wiosna 🙂
Nawet tunel się po drodze znalazł.
Szlak rowerowy po nasypie jest w całości asfaltowy, co jakiś czas mijamy małe miejscowości oferujące miejsca noclegowe no i sporo miejsc do odpoczynku.
Jest także informacja o budowie linii kolejowej.
W okolicy jest mnóstwo jezior i innych szlaków rowerowych i pieszych.
No i sporo bardzo fajnych miejscówek na nocleg, oczywiście większość to Naturreservat i nie we wszystkich można nocować.
Kładka przez bagna? No to jedziemy 🙂
Korba miała pecha. Zatrzymała się na skraju kładki, ale Wandy rower zatrzymać się nie chciał, a boczne sakwy zepchnęły ją do bagna.
Jak nie jeziora, to rzeka Holjean pokazuje nam swoje piękno.
Kolejne szlaki piesze.
A tam gdzie są szlaki piesze są miejsca do odpoczynku/noclegu.
Ruiny młyna przy rzece. No może nie takie ruiny.
Zjechaliśmy ze szlaku, przekroczyliśmy rzekę i jechaliśmy ścieżką wzdłuż niej, bo wszystkie znaki mówiły nam, że będzie warto. I było.
Choć nie było łatwo.
Dworzec w Jamshog.
Kilka km później jesteśmy w Olofstrom, skąd pojedziemy drogami na zachód, aby następnego dnia znaleźć kolejny szlak na starej linii kolejowej.
Jeszcze tylko obiad i drzemka na słońcu 🙂
Najpierw sporo górek po asfaltowych drogach, czego nie dało się odczuć na liniach kolejowych, a potem to samo już po szutrowych nawierzchniach.
Miejscówka (ideał) dla wędkarzy 🙂
Objeżdżamy jezioro Immeln i jedziemy na południe. Wieczorem meldujemy się w Breanas, by na cyplu za miejscowością poszukać wcześniej upatrzonego na mapie noclegu.
Miejscówek jak zwykle było kilka, wybraliśmy tą najbardziej osłoniętą od wiatru, bo wieczory i nocki były dość rześkie, że ciężko było korzystać z prysznica.
Kusiła miejscówka na cyplu, ale w zasadzie dobrze, że tu nie dotarliśmy, tym bardziej że od tej strony wiało.
Jedziemy do Immeln, gdzie wjedziemy na kolejny szlak.
Najnowsze komentarze